Idę po śladach mego życia.Ślady są małe, kruche Prawie nie widzialne Lecz takie radosne, pełne życia Pełne motywacji Do dalszej realizacji planów. Patrzę na me upadki W których zawszę umiałam się podnieść Powstać i żyć na nowo... Spotkałam człowieka w czarnej pelerynie... Woła mnie do siebie abym przyszła do niego Był samotny i chciał mieć kogoś przy swym boku. Ja odmówiłam. Uśmiechnęłam się i nagle upadłam... ...upadłam, już nie powstałam i nie żyłam na nowo.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!