Teraz znowu to samo, wracamy z najmroczniejszego końca naszych podświadomości. Będziemy trzymać się z daleka od tego szczęścia, które utraciliśmy tak długo jak długo, żyje w nas nasza duma. Wszyscy będziemy udawać, udawać że życie bez tego co utraciliśmy jest szczęśliwe, pełne niesamowitych doznań i wrażeń, bez smutków i trosk. Będziemy udawać, bo wstyd nam przyznać, że byliśmy tak durni, żeby swe szczęście zatracić.. Wygląda na to, że zniszczyliśmy to na darmo. Ale nasze zniszczone marzenia, te wspomnienia, o których staramy się zapomnieć, to tak naprawdę wszystko to co chcemy w głębi serca zobaczyć.
|