Znów siedzę w do­mu, sa­ma. Stoję przy ok­nie i pat­rzę na to jak in­ni żyją. Kiedy tak nic nie ro­bię w tym sa­mym cza­sie ktoś dob­rze się ba­wi, pi­je.. ćpa.. piep­rzy się.. bi­je się.. płacze.. umiera. Każdy coś ro­bi, wszędzie coś się dzieje.. Świat żyje. Pod­czas gdy ja ba­wię się z moim życiem w cho­wane­go, stoję w miej­scu i cze­kam aż mo­je życie mnie znaj­dzie. Ale to ja przecież po­win­nam je szu­kać.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!