|
i nagle, po tych kilku latach, zjawiasz się znowu. stajesz w moich drzwiach, jak za dawnych czasów - jakby nigdy nic się nie zmieniło, i pytasz co u mnie. i patrzysz na mnie tymi swoimi oczami, tym wzrokiem..tak jakby nie minęło tyle czasu. jakby te wszystkie kłótnie nie miały miejsca. jakby nie padły te wszystkie tak bardzo bolące słowa. i tymi trzema słowami znowu mieszasz mi w życiu, burząc wszystko, cały fundament, który zbudowałam i na którym oparłam swój nowy początek. i myślisz, że Ci wolno, że masz do tego prawo - bo kiedyś coś, tak mocno, i tak dużo...gówno prawda. nie można Ci nic. jesteś mi już obcy, najmocniej obcy jak to się tylko da. więc proszę Cię, po prostu się odwróć, i odejdź - bo tylko do tego jesteś stworzony. /Veriolla
|
Dodaj komentarz
