|
Kryształ delikatnie mieni się w moich oczach, włosy lśnią w blasku księżyca swoją niepowtarzalną czystością, nikły uśmiech pojawia się na mojej twarzy. Wpatruję się w gwiazdy próbując je zliczyć. Siedzę na mokrej trawie od jeszcze świeżego deszczu. W mojej głowie kłębi się masa pytań i żadnej odpowiedzi. Jestem jak w jakimś amoku. Zupełnie nie potrafię siebie ogarnąć. Nad niczym nie mogę zapanować. Niczego dokładnie nie umiem zrobić. To wszystko za sprawą miłości. Sam twój widok wyprowadza mnie z równowagi. Teraz moje serce łomocze w piersi mimo, że ciebie nie ma obok. Wszystko wydaje mi się za trudne. Już nie daję rady. Może kiedyś nauczę się żyć, gdy wciąż nie będzie ciebie ze mną.. by yoshimitsu
|
Dodaj komentarz
