Jak patrze wstecz, to az nie moge uwierzyc w to, co widze, jakie obrazy przed oczami mi przechodza. Nie chcialabym przezywac niczego na nowo, nie chcialabym cofac sie w czasie i wracac do tamtych straconych dni i nocy. Nie chcialabym byc tym samym czlowiekiem co wtedy. Los postawil mi klody, nie potknelam sie, jedynie zachwialam, jedynie musialam zwolnic bieg i ostroznie stapac patrzac pod nogi. On chwycil Moja dlon i przystanal. Powolutku idzie ze mna przez swiat, asekuruje. po prostu jest.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!