|
Uczę się żyć. Uczę się żyć, bez Niego. I wiesz.? Jestem z siebie dumna. Idzie mi bardzo dobrze. Początki były trudne. Przecież był wszystkim, prawda.? Nie ukrywam, są dni kiedy zbyt często o Nim myślę. Są wieczory, w których zbyt często płaczę, po czym nie mogę zasnąć. Najbardziej nienawidzę, gdy wracają wspomnienia, te wspaniałe wspomnienia, gdzie wszystko było tak cudowne, kiedy potrafiliśmy docenić siebie.. Często brakuje też słów, które tak słodko wypowiadał, brakuje Jego. Szczerze.? Tęsknię. Tęsknię za osobą, którą był kiedyś.
|
Dodaj komentarz
