|
Jest taki rodzaj krzyku, którego nie słychać, choćbyśmy nie wiem jak bardzo nasłuchiwali. To ten rodzaj potwora, który rozprzestrzenia się w każdej komórce Naszego ciała - zaczynając od serca, kończąc na nogach, które odmawiają Nam wtedy posłuszeństwa. Jaki to krzyk? Wewnętrzny, i ten najbardziej bolesny, a przy tym najgłośniejszy ze wszystkich Naszych krzyków. Ten, który jest najmocniejszym wołaniem o pomoc. Ten, który wydobywa się z Nas późnym wieczorem, lub w nocy - w odosobnieniu, z zasłoniętymi roletami, w zupełnej ciszy. Ten, który wydobywa się z serca i z całych swoich sił woła: "Samotności, Ty kurwo.." /Veriolla
|
Dodaj komentarz
