|
2. Dziś po kilku latach, wspominam te czasy, kiedy byłem najszczęśliwszym człowiekiem na Ziemii, dzięki tej małej wzrostem a wielkiej sercem dziewczynie. Tak bardzo mi jej brakuje. Zniszczyłem całe swoje życie, zniszczyłem to co sprawiało, że miałem siłę wstać z łóżka. Ona, tak ona była sensem mojego życia. Straciłem ją przez moje jeszcze wtedy szczeniackie zachowanie, wiem, nie zasłużyła na to. Wiele bym dziś zrobił aby znaleźć ją, gdzieś w tłumie, na ulicy, w pociągu czy sklepie. Nie wiem nawet czy jest w Polsce, nic teraz nie wiem. Wiem tylko, że była to miłość mojego życia, uświadomiła mi co w życiu jest ważne. Zmieniła mnie w lepszego człowieka. Nigdy nie zapomnę tych jej czarnych, kręconych włosów, na które tak narzekała. Nigdy nie zapomnę jej oczu, tak niebieskich jak ocean. Nigdy nie zapomnę jak biegaliśmy w deszczu po pustych ulicach miasta, jak wtedy ludzie przechodzący dziwnie się na nas patrzyli, nie zapomnę też tego jak pierwszy
|
Dodaj komentarz
