Następna myśl, następna sekunda. Rozszerzają się do rozmiarów wszechświata. Zrodzone z ziarenka, tak nagle. Myśl- niewinna, nabiera kształtów. Staje się namacalną materią umysłu. Wszystkie te obrazy łączą się w jedną sekwencję. Myślę, więc jestem, powiesz. Lecz proste algorytmy nie dają poczucia sensu. Myślenie o pięknych rzeczach wymaga odwagi, , odrzucanie uzależnień dużej determinacji. Ale tego co mamy w głowie mądrego nikt nam nie zabierze. A sekunda- z pewnością jedna z najcenniejszych jednostek, dar, którego nie można wyprodukować. Sekunda mija bezpowrotnie, nie można jej zatrzymać. Ulega marnotrawstwu. Przecież to tylko sekunda, powiesz. Lecz gromadzi się ona w dni, miesiące, lata. Tak jak dom zbudowany z cegły czy ocean z każdej kropli deszczu, tak życie składa się z samych sekund, tak błahych i wielkich w swojej prostocie.
|