I zno­wu się za­wodzę na To­bie. Uno­sisz mnie do sa­mych gwiazd, krążę po niebie w Twoim za­pachu, a po­tem tak naiw­nie i nies­podziewa­nie spa­dam na samą ziemie i ciężko mi się pod­nieść. Cicho płaczę i wspo­minam zno­wu jak było kiedyś. A te­raz gdy pot­rze­buje Two­jej ręki na otar­cie łez, boję się po nią sięgnąć, by się znów nie zawieść.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!