|
Jeśli wydaję się zdystansowana,to faktycznie tak jest, skarbie. Słowa są jak nożyczki w twoich dłoniach. Nagle tracę scenariusz, którym się kierowałam, więc po prostu zamykam oczy. Gdy to zrobię, być może ochronię się przed bólem, który przybędzie wraz ze słowami "żegnaj". Czuję się jak aktorka na scenie, nie mogę uwierzyć w to co sama mówię. Chciałabym trzymać cię tak długo, dopóki nie zrozumiesz jak bardzo mi przykro. Ale zachowuję to wszystko w sobie. Moje serce czuje się, jakby zostało wystawione na pośmiewisko. Dla niego to zbyt wiele, nie potrafi tego znieść bo tak trudno jest tracić miłość. Idę samotnie przez te ciernie. Gdy to zrobię, być może ochronię się przed bólem, który przybędzie wraz ze słowami "żegnaj"...
|
Dodaj komentarz
