Przyz­wyczaiłam się, że ludzie, na których mi za­leży naj­bar­dziej, od­chodzą. Zos­ta­wiają mnie dla włas­ne­go szczęścia, mają gdzieś mo­je życie i mo­je prob­le­my, nie ob­chodzi ich to, że dla nich byłam go­towa wskoczyć w ogień, poświęcić wszys­tko co mam. I to jest trochę przyk­re. Cze­kaj, to na­wet bar­dzo przykre.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!