|
udzie nie muszą wiedzieć ile bólu w sobie nosimy, ile razy chcemy umrzeć, ile razy świat powinien się dla nas skończyć. Nikt nie powinien wiedzieć, że mamy w sobie tak dużo uczuć i miłości, i śmierci, i życia, i wszystkiego co najgorsze na tym świecie, i wszystkiego co tu najlepsze. Jesteśmy dobrzy i źli, szczęśliwi i smutni. Ale inni o tym nie wiedzą. Nie mogą wiedzieć, nie można mówić ludziom wszystkiego, nie można otworzyć swojej duszy na tyle, by ktoś mógł szperać w nas. Nikt nie ma do tego prawa, nikt nie będzie zaglądał tam, skąd świat ucieka, skąd ludzie wynoszą tylko zło, tylko smutek, tylko cierpienie. Już nic nie mówmy, nie wolno nam. Nie wolno mi mówić o tym, co szepcze mi dusza. To tylko ja, tylko mój chory świat [1]
|
Dodaj komentarz
