|
pytacie jak wygląda moje życie? to jedna wielka monotonia. wstaje rano, mocna kawa, szybkie ogarnięcie się żeby zdążyć na autobus o 6:00. idę do szkoły, do tych ludzi którzy potrafią tylko mierzyć wzrokiem, obrabiać każdemu dupę nawet sobie nawzajem, z którymi tak naprawdę nie chce być. godzina 16:00 czasami 17:00 wracam do domu. kolejna kawa. do wieczora siedzę u siebie w pokoju. słucham muzyki najgłośniej jak się da, oglądam filmy ciągle te same, albo po prostu siedzę w ciemności i ciszy. idę spać dość szybko z nadzieją, że od razu zasnę. a tak naprawdę nie mogę zasnąć bo głowę mam zawaloną ciągłymi myślami, problemami. i tak jest codziennie od dłuższego czasu. szczerze? zazdroszczę wam normalnego życia z codziennymi nowymi wrażeniami.
|
Dodaj komentarz
