|
Pogodzenie się z rzeczywistością wcale nie jest proste. Trudno przyjąć do wiadomości, że tak nagle skończyło się coś, co miało trwać wiecznie. Ciężko przychodzi zrozumienie, że wszystkie obietnice jakie ktoś nam kiedyś złożył w jednej chwili przestały być ważne. Zamykamy się wtedy w sobie, żyjemy w bólu i nie potrafimy uświadomić sobie, że to definitywny koniec. Próbujemy wskrzesić wszystkie wspólne wspomnienia, tak aby przeszłość na chwilę wróciła, ale to za mało. Same wspomnienia są niewystarczającym zamiennikiem obecności i czułości. Wariujemy z rozpaczy i wmawiamy sobie, że to tylko chwilowe, tak, to z pewnością tylko zły sen, swoisty koszmar, który zaraz się skończy. Ale to nie sen, to dzieje się naprawdę i wcale nie skończy się tak szybko. / napisana
|
Dodaj komentarz
he.is.my.hope:
Rozumiem Cię. Sama też mam takie momenty, dość często zresztą, że nie mam już siły dalej czekać, starać się, żyć w tej niepewności. Czasem też mam żal do niego, że tak jest. Czasem czuję, że tym czekaniem na Jego miłość- zwyczajnie się upokarzam. Wiem, że jest Ci ciężko, wiem to. Sporo przeszłaś, zasługujesz już na trochę spokoju serca. Mam nadzieję, że będzie dobrze. Nie poddawaj się, jeszcze nie czas:)
tonatyle:
♥
