''Nie śmieję się już tak jak kiedyś. W oczach nie mam już tych we­sołych is­kierek. Po­ros­tu jes­tem. Chodzę do szkoły bo muszę, spo­tykam się ze zna­jomy­mi z przyz­wycza­jenia. Naj­chętniej wra­cam do do­mu. Za­makam się w po­koju, gaszę światło i włączam mu­zykę, ciągle te sa­me smut­ne i sta­re piosen­ki. Mogę tak sie­dzieć godzi­nami. Przez ten czas myślę ja­ka jes­tem bez­nadziej­na, jak mogę ra­nić tak blis­kich, od­rzu­cać chłopaka którego kocham wma­wiając so­bie, że tak dla nas będzie le­piej, że mam pus­te i zim­ne ser­ce. ''

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!