|
Nie żałuję w sumie, że to wyszło tak, a nie inaczej. Dużo się nauczyłam przez ten czas, dużo zrozumiałam. Wiem, że dopiero teraz, w koncu! umiałabym coś zmienić w swoim życiu będąc z Tobą; ale nie mam pewności, że to nasze rozstanie nauczyło czegoś też Ciebie. Bo gdybyśmy wrócili do siebie i tylko ja wprowadziłabym nowe, lepsze zmiany, a Ty wciąż popełniałbyś te same błędy - to uwierz mi że to wszystko nie miałoby sensu. Ja chciałam tylko poukładanego życia! Nie chciałam kolejnej niewiedzy w mojej głowie. A tymczasem robi się coraz gorzejj ; Ty i On... I na kim mam skupić swoją uwagę? Poddaję się jednak. Myślałam, że z takimi rzeczami umiem sobie radzić, ale myliłam się. Boję się tego dnia w którym oboje naraz zaproponujecie mi bliższą znajomośc ;/ strasznie się tego boję..
|
Dodaj komentarz
