''Czas mógł tu nieść ich nawet przez ciernie,
bo oni wiernie wybierali to aby cierpieć,
czuj jak tętni czerwień, wiesz? to coś więcej,
to kwiaty, których nie zerwę, ludzie i miejsce,
chodź, wyruszmy czym prędzej, no chodź,
zabiorę cię w podróż, mam dość słów i nie chcę,
żyć w mieście cieni, nie chcę kpić już z ich źrenic,
rzucam zaklęcie, wybacz, rzucam je by to zmienić.''
|