Życie jest kruche, jak stare ciastko. My jesteśmy tylko żeglarzami, poszukującymi sztormu. Jesteśmy tylko załogą, mającą swojego Pana. Ludźmi, którzy osiągając swój zamierzony cel, odchodzą. Następnie przychodzą kolejni, by uczynić to samo. Aż z czasem każdy z Nas spotka siebie w niebie. I nieważne, czy dzieliły nas kilometry, tysiąc lat, czy byliśmy gwiazdami, czy szarymi ludźmi. Niebo jest ostatnim domem, zaraz po tym na ziemi i to tam każdy z Nas będzie na nowo kochał.
|