Nie mogę jeść, przeciez nie powinnam. I tak jestem gruba, zajmuję za dużo miejsca. Brzydzę sobą i swoim ciałem, choć inni mówią, że jest z nim wszystko w porządku. Jestem paskudna. Jestem problemem i utrapieniem dla innych, a przede wszystkim dla samej siebie. Pragnę jeśc jak wszyscy inni. Chcę wpieprzać pączki i faworki bez wyrzutów. Chcę jeść tak jak wszyscy inni. Ale nie mogę sobie na to pozwolić. Muszę ujrzeć swoje kości, bo z każdym dniem coraz bardziej siebie nienawidzę. Boję się, że dojdzie do tego, że wytnę sobie kawalek brzucha czy uda. Czuję się potwornie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!