"Rzeczą oczywistą było, że nie wolno dłużej pogrążać się w smutku, trwać w rozterce i bezczynności, zadowalając się jedynie jałowymi wnioskami, że na te pytania nie ma odpowiedzi, lecz trzeba koniecznie przejść do działania, i to natychmiast, jak najszybciej. Za wszelką cenę trzeba więc się na coś zdecydować, choćby na cokolwiek, albo (...) pokornie przyjąć los taki, jaki jest i to raz na zawsze, stłumić w sobie wszystko, rezygnując z jakiegokolwiek prawa, by działać, żyć i kochać."
|