Wybiegłem z domu nie zamykając drzwi, biegłem ile sił w poszukiwaniu chwil, naszych chwil, naszych dni, pytałem nieznajomych, nie widzieli nic, pewnie chcieli Cię chronić przed tym szalonym, niezrównoważonym, marzycielem życia co wszystko spierdolił. Tak bardzo chciałem gonić, a czułem tylko mróz, tak bardzo tęskniłem, za smakiem Twoich ust. Błagam wróć, albo lepiej nie wracaj Byś nie musiała już przeze mnie płakać i chyba taka droga będzie właściwa, byś porzuciła żal i w końcu była szczęśliwa Chciałem odpływać z Tobą utopić smutek, I usłyszałem głos, pytałaś kiedy wrócę, i Co tu robię i ze szukasz mnie wszędzie A ja skłamałem, ze wyszedłem tylko przejść się...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!