|
Wstawał już świt, a ja leżąc na łóżku otulona szczelnie kołdrą nie zmrużyłam oka ściskając w dłoni kolorowe serduszko zdobiące mój dekolt. Mijają kolejne miesiące, a rana w sercu, którą pozostawił po sobie ten człowiek nadal delikatnie krwawi. Wspomnienia powracają w takich chwilach jak ta, gdy jestem słaba, otumaniona. Tworzą one w mojej głowie Jego postać, kształt Jego sylwetki. Im bardziej w to brnę, tym wyraźniejsza jest Jego osoba. Blond włosy, brązowe oczy, wydatne usta. Blizny na ciele. Pamiętam wszystko doskonale. Nic mi nie umknęło. Znam Jego przyzwyczajenia, wartości, zachowania. Wiem co go irytuje, a co wzrusza. Pod maską twardziela potrafi być delikatny i czuły. Wystarczy otworzyć się na Niego, bo wiele przeszedł i los wystawił Go na wiele prób. Mimo wszystkich krzywd podziwiam Go i zawsze będzie częścią mnie. Zawsze część mojego serca będzie należeć do Niego.
|
Dodaj komentarz
