|
Teraz już wiem, że ktoś źle napisał nasz scenariusz, w którym według Ciebie jestem tylko mało znaczącą marionetką. Ale mi brak sił, pozwól mi odejść. Pozwól mi wreszcie zapomnieć, zagoić wszelkie rany. Życie to nie bajka Disneya, bywa bardziej okrutne. Więc i nasza bajka nie miała szans przetrwać. Już nigdy nie poczujemy ciepła swoich ciał, ust, nie zaznamy ukojenia w swoich ramionach. Nie było nam to dane, więc pora zapomnieć. Pora wreszcie się pożegnać. Ze łzami w oczach rozdzielimy się, w głowie mając ciągle "Alone"/siwaa17 - część 2
|
Dodaj komentarz
