[1]"Jes­tem słaba. Praw­da, ja­koś so­bie radzę. Ta­ka mo­ja na­tura, zaw­sze so­bie radziłam. Choć mi­liony ra­zy się pod­da­wałam, zaw­sze wsta­wałam. Nig­dy nie chciałam żyć ciągle klęcząc. Osiągnąć coś, ale zaw­sze gdy już byłam blis­ko ce­lu coś się po­jawiało, coś co niszczyło mo­je pla­ny i już nig­dy nie próbo­wałam dru­gi raz. Po co żyć? Czy to ma sens. Na pew­no ja­kiś ma. Tam po dru­giej stro­nie, tak, tam na pew­ni ktoś mi po­wie po co było to życie. Leżę, pat­rząc w su­fit. Her­ba­ta stoi na biur­ku, jeszcze nie zro­biłam ani łyka, a za chwilę będzie całko­wicie zim­na, wte­dy już jej nie wy­piję... tak jak te­raz z tą her­batą, tak też jest z moim ser­cem. Gdy pot­rze­buje miłości, jest jeszcze gorące nikt po nie sięgnie, na­wet jeśli chce, gdy ro­bi się zim­ne... wte­dy tyl­ko Ci bar­dzo sprag­nieni jeszcze sięgną, ale sądzę, że większość ludzi wo­li ciepłą her­batę. Da­lej pat­rzę w su­fit. Pa­da deszcz. Lu­bię ten stan. Gdy pa­da."

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!