W og­rodzie rosła róża. Za­kochał się w niej wiatr. By­li zu­pełnie różni, on - lek­ki i jasny, ona - nierucho­ma i ciężka jak krew. Przyszedł człowiek w drew­nianych sa­botach i gru­bymi ręka­mi zer­wał różę. Wiatr skoczył za nim, ale tam­ten zat­rzasnął przed nim drzwi. - Obym ska­mieniał - zapłakał nie­szczęśli­wy. - Mogłem obejść cały świat, mogłem nie wra­cać wiele lat, ale wie­działem, że ona zaw­sze cze­ka. Okazujmy uczucia... Błagam. Potem może być za późno.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!