|
Czy widzisz to w naszych oczach? Zmierzamy donikąd. Żyjemy tak, jakbyśmy gotowi byli na śmierć. Myślałem, że Cie pogrzebałem i zatarłem ślady. Będziesz musiała uporać się tymi zimnymi, martwymi dłońmi. Co jest martwe, nie może zginąć. Myślałem, że się Ciebie pozbyłem. Przestałem darzyć uczuciem. Wspomnienia wróciły, gdy chwyciłaś za moją koszulę. Co jest martwe, nie może zginąć.
|
Dodaj komentarz
