Chciałam bliskich zostawić, teraz próbuję tą psychikę naprawić. Ciężko myśleć o przyszłości, gdy nawiedzają Cię widma ciemności. Złych wspomnień klisza, siedzę sama a wokół cisza.. Łzy cisną się do gardła, Ale dziwisz się, gdy nadzieja już umarła? Ciągle z utęsknieniem spoglądam na półkę, chcę z powrotem ujrzeć i poczuć moją przyjaciółkę. Sięgam ręką i chwytam za ostry przedmiot, Oglądam z każdej strony, już czuję ten jebany odlot. Przykładam jej ostrze do skóry, Łzy zasłaniają widoczność, patrzę do góry. Nie mogę, odezwał się 'tchórz', Rzucam żyletkę w kąt krzycząc 'Nie wołaj mnie już!' Osuwam się na ziemię szlochając, usypiam, Twoje imię wypowiadając..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!