|
Już nadszedł ten dzień, gdzie nasze drogi się rozeszły. Nie było wątpliwości, każdy z nas wybrał drogę przeciwną. Tak bez pożegnania, teraz przestajemy się znać. Za kilka lat, nie będzie żadnego 'cześć', skierowanego w naszą stronę. Nie. Ta przyjaźń, która miała trwać 'zawsze', właśnie się sypie. A my nie umiemy temu zapobiec, stoimy na rozstaju dróg. Jesteśmy zagubieni.. Ja już się poddałam, odpuściłam. Nie będę ratować czegoś czego już nie ma. Tego uczucia nie da się odzyskać, nie da się przywrócić wspólnego języka. Nie. Nasz język jest dla siebie obcy . My stajemy się dla siebie niewidoczni. Nasze uczucia do siebie umierają, tak do końca. Teraz próbuję wymazać wszystkie wspólnie spędzone chwile, wszystkie wspomnienia. Próbuję zapomnieć, że był ktoś taki jak on. Chce zapomnieć, o jego istnieniu. Próbuję żyć, jakby nigdy nic. Wiem, jest to trudne. Bo znaliśmy się, aż za długo. ~ bezznakumiloscii ~ .
|
Dodaj komentarz
