Ludzie mają: kro­sty, prysz­cze, grzy­bice, obwi­słe moszny, prze­tłusz­czone włosy (o ile w ogóle jakieś), różne typy śmier­dzą­cego odde­chu, scho­rze­nia psy­chiczne, emo­cjo­nalne i fizyczne, nie­cie­kawe prace i chu­jowe hobby, nie­re­alne ambi­cje lub tychże ambi­cji brak cał­ko­wity, olbrzy­mią potrzebę bycia w sta­dzie i nie­zby­walne marze­nia o tym, by to stado wła­sno­ręcz­nie wyrżnąć. Dodat­kowo mają też jesz­cze pro­blemy. Różne, naj­czę­ściej wymyślone. Po za tym są banalni. Kale­czą język ojczy­sty, uży­wają go do prze­ka­zy­wa­nia bez­tre­ści i opo­wia­da­nia o swoim bez­ży­ciu, albo  co gor­sza  do poci­ska­nia o jakichś poje­ba­nych arty­stow­skich wyrzy­gach i idio­tycz­nych ide­olo­giach, które zastę­pują im tożsamość. Bo naj­więk­szą tajemnicą tych ludzi jest to, że tej toż­sa­mo­ści nie mają. Pozle­piani są z cyta­tów, bzdur, plot, pito­le­nia, absur­dal­nych fobii i jesz­cze bar­dziej absurdal­nych przy­zwy­cza­jeń. / impulsive

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!