|
pamiętam ten dzień, a właściwie wieczór, kiedy to siedziałam w pokoju ze starszą ode mnie kobietą. od razu zaczęłyśmy nadawać na tych samych falach. łączyło nas wspólne schorzenie mimo, że pochodziłyśmy z innych części Polski - połączył nas Nadarzyn. cały wieczór był spędzony pod tytułem 'wymiana doświadczeń'. kiedy to owa kobieta usłyszała jak mam na imię od razu się uśmiechnęła. telefon zaczął jej wibrować i z uśmiechem na ustach owa kobieta powiedziała mężowy ' kochanie słuchaj, kamilka tu ze mną właśnie siedzi'. on ponoć się zaśmiał i jej odpowiedział 'to przecież niemożliwe, bo kamilka jest właśnie obok mnie'. oboje się za śmiali, a owa pani zaczęła do mnie mówić ' córcia' bo ponoć jej ją przypominałam, z wyglądu i charakteru, a na drugi dzień kiedy to moja mama ją poznała - od razu zaczęły się świetnie dogadywać i cały pobyt w centrum był bardzo mile spędzony. szkoda tylko, że łączą nas duże km, ale mam nadzieję, że kiedyś znów spotkam tą świetną kobietę !!! // n_e
|
Dodaj komentarz
