|
Kiedy o Tobie myślę moje dłonie się trzęsą. Ciało drga, ponieważ każda myśl, która przenika przeze mnie jest pewną trucizną, uzależnieniem. Choruję na to już od 35 miesięcy i nie mam zamiaru się z tego leczyć. Wręcz przeciwnie, mi się to całkiem podoba. Nie chcę tego tracić, wiesz? Jesteś takim bezpiecznym uzależnieniem, który chcę, aby pozostał już na zawsze w moim życiu. Nie chcę tego tracić, bo wiem, że strata Ciebie nigdy nie zostanie wyleczona. Rozpętam jedynie piekło w sobie, z którego ciężko będzie się wydostać. Nie wiem, jak to z Tobą jest, czy chcesz mnie mieć w swoim życiu, czy chcesz, abym nadal była Twoją przyjaciółką, którą kochasz i traktujesz, jak siostrę, czy też nie, ale widzisz... Ja wiem, że bez Ciebie nic nie jest takie dobre. Świat staje się szary, pusty, beznadziejny. Wszystko jest nudne pomimo, że wiele się dzieje. Lecz nie ma tego czegoś, co Ty wprowadzasz do mojego życia. A kiedy jesteś tuż obok nie czuję żadnej straty, nie czuję, że czegoś mi brakuje.
|
Dodaj komentarz
