W głowie utkwiło jej tylko jedno, krótkie zdanie, które powtarzała w myślach i które rozbrzmiewało jak echo w każdej komórce jej ciała. " To już koniec, przepraszam". Analizując je słowo po słowie, literka po literce czuła jak każda kolejna łza spływająca po jej policzku zadaje ranę przypominającą przeciągnięcie drutem kolczastym po delikatnej skórze. Nie mogła wydusić z siebie ani jednego słowa. Głos uwiązł jej w gardle, nie mogła złapać normalnego oddechu. Każde drganie powietrza sprawiało jej ból. Kiedy próbował jej dotknąć czuła jakgdyby ktoś przypalał ją papierosem. W momencie gdy odzyskała czucie w nogach odwróciła się bez słowa , serca waliło jej jak młotem a każdy krok sprawiał jej ogromne trudności.. W jej głowie panował totalny chaos.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!