|
Udało Ci się mnie rozpierdolić. Już się nie śmieję tak jak kiedyś, już nie powoli zapominam jak to jest wygłupiać się z Tobą, zapomniałam jak to jest wariować i ganiać się z Tobą na korytarzu, olewać panią która zawsze krzyczała: 'Tomek zostaw tą biedną Anię', śmiać się z tego, a potem pograć razem w pingponga. Ale nie zapomniałam Twojego wzroku, uśmiechu. Wciąż myślę o gestach jakie wykonujesz i o tej bezcennej minie, kiedy śmiejesz się jak debil, albo jak puszczałeś oczko do mnie. Pamiętam jeszcze zapach, który czułam kiedy przytulałam się do Ciebie. Niewyraźny, ale cudowny zapach. Nie chcę o tym zapominać. Ale wiem, że w końcu receptory zmysłów, nie będą w stanie odtworzyć takich szczegółów, które teraz widzę doskonale, mimo że nie jesteś obok. Nie przyzwyczajaj mnie do braku siebie. / blackthing
|
Dodaj komentarz
