|
Nie jestem sama,ona przy mnie jest,cisza,to ona dzielnie wysłuchuje moich łez i milknącego w pustej przestrzeni łkania.Czuję jak chwyta mnie za rękę,niebywały chłód otacza moją dłoń przeplatając się między palcami,wywołuje dreszcze,trzęsące ciało szuka ciepła w rozciągniętym swetrze,idealnym na takie noce.Nabieram oddech i tracę go,płuca nie przyjmują powietrza,tak obcego tej nocy.Tęsknota również nie może zasnąć,siedzi przy mnie i przypomina o nim,czuję,ona też jest wykończona,chciałby zrezygnować.I słyszę ten krzyk,serce znów wydziera się z klatki piersiowej i za chwilę zamiera,tłamsi wszystkie emocje,a przecież jest zbyt delikatne by je znosić.Patrzę na dłonie i nic w nie mam,drżą,pobladły,są zimne,cała jestem zimna,bo tak cholernie jest mi źle.Łzy to one odgrywają dziś największą rolę,malutkie drobinki uświadamiające mi jak bardzo zależało mi na jego obecności w moim życiu.Cierpię bez niego,a tego nie przewidziałam,niczego już nie zmienię,przepraszam/dajmitenbit
|
Dodaj komentarz
