"...znów ludzie jak gołębie stadami pofrunęli do nieba. I choć komuś świat nie jeden runął przedwczoraj, to mi wierzyć każą..., że tak być miało, że tak trzeba. Więc świeczki w oczach palę i sny poskramiam smutne, usilnie Boga szukam w tym wszystkim, co wydaje się okrutne. "

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!