Od nasze­go roz­sta­nia minęło 9 miesięcy.To dużo cza­su,wys­tar­czająco, aby nau­czyć się Ciebie nie kochać,nie wspo­minać wspólnych chwil,żyć nor­malnie ,jak­byś nig­dy nie po­jawił się w mym życiu.Przez 9 miesięcy byłam szczęśli­wa,już na­wet umiałam sa­ma przed sobą uda­wać,że o To­bie nie myślę,że nie przy­pomi­nam so­bie każde­go dnia na siłę jak wyg­la­dasz ,jak­bym bała się,że kiedyś za­pomnę.Tak bar­dzo się sta­rałam. Wys­tar­czyło jed­no przy­pad­ko­we spot­ka­nie Ciebie na uli­cy abym zro­zumiała,że cały mój dziewięciomiesięczny wy­siłek poszedł na mar­ne,że to nie miało sen­su.Wys­tar­czył mo­ment,jed­no spoj­rze­nie,abym wy­baczyła Ci,że mnie zra­niłeś i po­kochała na no­wo,jeszcze moc­niej niż wte­dy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!