|
ja po prostu chcę, żeby było jak dawniej. chcę, żebyś był znowu tylko dla mnie. myślałam zimna, twarda będę jak stal.
pomyliłam się, bo jak porcelana krucha jestem. a czas do tej pory nie wyleczył ran i tracę już nadzieję, że Ty poukładasz sobie świat i zauważysz to,
że brakuje w nim kogoś takiego jak ja. sądziłam, że zapomnę o Tobie, lecz pomyliłam się, bo pamiętam każde Twoje słowo i gest.
przywołuje w pamięci je i tracę już nadzieję, że my mamy ciągle szansę by posklejać to na nowo i zacząć, jakby nie stało się nic.
|
Dodaj komentarz
