wokół bloki, ci zmęczeni ludzie, spuszczone głowy puste spojrzenia i nie ma dokąd uciec, chyba że w ćpanie jarając grudę i dając w banie tocząc jak skałę swoje marne życie dalej patrząc na świat przez pryzmat patologii to my - niechciani, wychowani przez chodnik

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!