pogubiłam się .. jestem gdzieś między wiem ale mam wątpliwości ...
całe życie podejmowałam decyzje które osądzą o moim losie, stawiałam
nowe kroki w nowych miejscach.
widziałam rzeczy zapamietane moim oczom, na zawsze.
słyszałam słowa które sprawiały ból i powodowały smutek na twarzy.
marzłam na cieple i śmiałam się z łez...
zawsze myślałam że robię krzywdę otaczającym mnie ludziom,
dla tego odchodziłam i żyłam w samotności.
Nigdy nie sądziłam że ktoś moŻe mnie pokochać tak bardzo że będzie
pragnął mojego szczęścia.
nigdy nie sadziłam że szczęście będzie mnie raniło bardziej niż
samotność.
pogubiłam się tak bardzo że aż brak mi siły by oddychać.
mogła bym zasnąć, wydać ostatnią łzę z oka i nigdy się już nie obudzić.
|