Czy warto tak nieprzerwanie gonić, nie oglądając się za siebie, ponieważ to co za nami, czego tak pragnęliśmy i z takim wysiłkiem zdobywaliśmy jest jak mały pagórek, który zdobyty służy tylko po to, aby stojąc na nim, wyraźniej dostrzec kolejne szczyty? Nie oglądać się za siebie, ale także nie patrzyć w dół, powoli zapominając, co i kogo się tam zostawiło.
|