|
siedziałam dzisiaj po turecku na tej naszej najpiękniejszej łące trzymając w dłoni złoty liść ze złotego drzewa.
myślałam o tym, że może on na prawdę odmieni moje życie.
słońce ogrzewało mi twarz, wiatr potargał włosy i zamieszał uczuciami.
przez chwilę wierzyłam w lepsze jutro.
|
Dodaj komentarz
