` Układ immunologiczny z dnia na dzień był coraz słabszy. Psychicznie też już nie dawała rady. Zwykły nawet najmniejszy problem wywoływał łzy. Nie była w stanie zatrzymać przy sobie najbliższych przyjaciół. Każdego dnia traciła przyjaciela, który przecież miał być forever. Jedyne o czym była w stanie myśleć to śmierć . Z jednej strony chciała żyć, lecz z drugiej, ciekawość drugiego świata nie pozwalała jej się skupić na niczym. Po lekcjach pierwsze co zrobiła gdy znalazła się już w domu, to było wejście do łazienki. Wiedziała, że jest sam, bo matka pracowała by to jej i jej młodszej siostrze było lepiej, ale to teraz się nie liczyło. Jedna chwila, parę sekund wystarczyło by wyciągnęła żyletkę i z lekką dozą niepokoju przejechała sobie nią po żyłach. Ostatkiem sił dostrzegła jak krew równomiernie lała się z jej ręki, a serce przyspiesza tylko po to by w następstwie zwolnić. Nie mogła już nic zrobić. Z niecierpliwością czekała na koniec, który nie zakończył się happy endem./spontaaa
|