Pamiętasz ten dzień, w którym leżeliśmy na łące i patrzeliśmy w niebo trzymając się za ręce? Wczoraj poszłam na tą samą łąkę, wzięłam ten sam koc, na którym leżeliśmy. Rozłożyłam go i położyłam się. Cofnęłam się w czasie do owego momentu... Zaczęłam płakać jak małe dziecko, nie zorientowałam się, że zapadł już zmrok. / rispettare
|