ja nie potrafię żyć bez tego człowieka. idąc ulicą rozglądam się za nim. kiedy wracam wieczorem do domu łapię w ręce powietrze, bo wydaje mi się, że on zaraz przybiegnie i chwyci moją dłoń. płaczę, bardzo dużo płaczę, z błahych powodów. bo przypaliłam mleko a herbata za szybko wystygła. boli mnie oddychanie, ból rozpierdala mi coś w klatce piersiowej.
|