|
spotkałam go na mieście . powiedział głupie "cześć", odpowiedziałam, przyspieszając, patrzyłam w bok, żeby tylko nie spotkać się z nim spojrzeniem . złapał mnie za rękaw, prosił o rozmowę . na wstępie oznajmił, że nie będzie to kolejna rozmowa z tych typu "wróć do mnie" . zgodziłam się, bo w sumie czemu nie . poszliśmy do parku, powiedział, że już to sobie wszystko przemyślał i najlepszym wyjściem będzie przyjaźń, koleżeństwo . wiedziałam, że to będzie trudne, po tym wszystkim, dla niego i dla mnie, ale zgodziłam się, bo nie chciałam tracić z nim kontaktu . "to przyjaźń?" spytał i podał mi rękę . kiwnęłam głową twierdząco, po czym złapałam go za rękę . niespodziewanie przytulił mnie, trwało to chwilę . oderwałam się "ej! miała być przyjaźń", on na to "no tak, wiem . yy .. zapomniałem" i oboje zaczęliśmy się śmiać, a każde z nas poszło w inną stronę . a kiedy odwracałam się w jego stronę, dopiero zdałam sobie sprawę, że już nigdy nie będziemy razem . do oczu zaczęły napływać mi łzy .
|
Dodaj komentarz
