Wyprowadź się z mych myśli na stałe. Daj mi zamieszkać samej ze sobą. Zatrzaśnij drzwi bym już nigdy nie wyszła Bym nie tęskniła już nigdy za Tobą Po raz ostatni raniąc, wstrzyknij znieczulenie. Bo ból bezustannie przeszywa moje serce... Daj mu zbłąkanemu się ponownie odnależć... bo żyć nie potrafie w takiej udręce Choć Serce w kawałkach, jak rozbite lustro, co smie nieszczescie mi przepowiadac Choć poranione wciąż pragnie czlowieka, co bedzie w stanie je od nowa poskladac Lecz nagle wszystko swoj sens tracic zaczyna , a walke wygrywa serce nad rozumem Choć samo serce pocięte doszczetnie, to ostatkami sil wciaz Cie kochac umie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!