|
siedziałam na ławce w parku ze znajomymi, robiliśmy to co zawsze. siedzieliśmy przy piwie, paliliśmy i rozmyślaliśmy. nagle przyszedł on, chwycił mnie za rękaw bluzy i wziął na bok. - co ty robisz? ogarnij się dziewczyno. zobacz na siebie, kim się stałaś. jesteś nieobecna i zimna. co z tobą? - po jego słowach nie wiedziałam czy płakać z głupoty, czy wybuchnąć śmiechem. - zauważyłeś, że palę i piję. a nie zauważyłeś dlaczego i od jakiego czasu to robię? zastanów się, przez kogo taka jestem. kto mnie zdradził i zostawił płaczącą na środku miasta, wyjącą niemal z bólu. to przez Ciebie stałam się taka i wolę taką pozostać niż dać się owinąć wokół palca takiemu dupkowi jak ty a później płakać po nocach. - wykrzyczałam mu prosto w twarz, to co od dawna leżało mi na sercu. spojrzałam w jego oczy i zobaczyłam łzy. ominęłam go i poszłam przed siebie, kryjąc przed nim swoje. / whistle
|
Dodaj komentarz
