|
siema, nawet nie wiesz jakie to uczucie patrzeć na Twoje żółte słoneczko i nie móc napisać. nie wiesz jakie to uczucie setny raz usuwać twój numer, by po pięciu minutach zapisać go z powrotem bo znam go na pamięć. nie wiesz jak jest siedzieć na lekcji i słyszeć Twój głos, tę specyficzną barwę którą pokochałam, w każdym Twoim słowie oprócz bezsensownych gadek potrafię wyczuć tę nutkę romantyzmu, przecież jak opowiadałeś mi kiedyś o gwiazdach to potrafiłeś być romantyczny. nie wiesz jak boli to, że na mnie nawet nie spoglądasz, że chcesz udowodnić jaki jesteś niezależny i jak bardzo jestem ci zbędna. nie musisz, ja to wiem. czasem chciałabym byś odzywał się do mnie chociaż z litości, tylko po to bym raz na jakiś czas mogła się szczerze uśmiechnąć. chciałabym poczuć to ciepło na sercu gdy mówisz do mnie coś miłego. a wiesz co jest najgorsze? że nie wyślę Ci tej wiadomości, nie przyznam, że cię kocham i będę udawać Pannę Obrażoną. męczę się bo chcę żebyś zrozumiał jak bardzo bolą Twoje
|
Dodaj komentarz
